Decyzją Naczelnego Wodza Emigracyjnego Rządu, generała Władysława Sikorskiego z dnia 14.02.1942 roku przemianowano Związek Walki Zbrojnej na Armię Krajową. Komendantem Głównym AK został generał Stefan Rowecki Grot. Głównym zadaniem Armii Krajowej była samoobrona narodowa i przygotowanie powszechnego powstania w momencie załamania się Niemiec. Na razie pozostawała tylko walka partyzancka, która miała dać okupantowi do zrozumienia, że Polska żyje i walczy.
Historia oddziału "Świerka - Kmicica"
Partyzancki oddział "Świerka - Kmicica" powstał na naszym terenie wiosną 1943 roku. Było to możliwe dzięki temu, iż wieś Gródek była dobrze zorganizowana i nie było w niej konfidentów. Na plebanii u księdza doktora Ignacego Dziedziaka pod Chełmem spotykali się Franciszek Paszek ps. Kmicic z Siołkowej, Józef Gucwa ps. Szumny z Kąclowej - który po wojnie został księdzem a później biskupem, zmarł wiosną 2004 roku oraz Władysław Radzik ps. Kostek mieszkaniec wsi, który zmarł w sierpniu 2007 roku. Tam postanowili, że utworzą oddział partyzancki. Z decyzją tą udał się do Ropy, do Stanisława Siemka ps. Świerk, Władysław Radzik.
Świerk zaakceptował tę decyzję i zgłosił oddział w liczbie 16 - stu osób do obwodu gorlickiego Armii Krajowej, sam obejmując dowództwo. Oddział rozrósł się do ponad 100 osób i komendę objął Kmicic. Wybrali oni na swą kryjówkę lasy grodecko - szymbarskie, między Grybowem a Gorlicami. Na przełomie lata 1943 roku zbudowali duży szałas z żerdzi, który początkowo był pokryty gałęziami, słoma i mchem. Później został wykonany solidny dach z desek dostarczonych przez zaufanych gospodarzy. Swoje schronienie partyzanci nazywali budą. .
Buda dobrze służyła partyzantom przez cały rok 1944 aż do późnej jesieni, kiedy to spalili ją Niemcy.
Działalność oddziału była możliwa dzięki pomocy materialnej i moralnej mieszkańców Gródka. Dużą rolę odegrali gajowi - Stanisław Krok (zmarł w 1986 r.) i Jan Gołyźniak, którzy posiadali prawo wstępu do lasu i byli łącznikami między partyzantami a wsią.
W domu Stanisława Grybosia (Kędry) młodzi partyzanci zdawali egzamin maturalny przed komisją w składzie: profesor Nalepa, ksiądz profesor Dominikanin i profesor Leszczyc - Przywara. Egzamin zdawali: Józef Gucwa Szumny i syn gospodarza Ludwik Gryboś.
W stodole Jana Grybosia był przechowywany do roku 1980 proporzec oddziału Świerka - Kmicica, przedstawiający orła w koronie. Proporzec ten obecnie znajduje się w kościele parafialnym w Gródku, w gablocie umieszczonej nad tablicą upamiętniającą poległych w czasie II wojny światowej mieszkańców wsi Gródek w liczbie 11- stu osób. Dzisiaj w miejscu "budy" czyli leśnych koszar, stoi Krzyż, wzniesiony w roku 1989 przez księdza biskupa Józefa Gucwę - byłego partyzanta.
15 października 1995 roku odbyła się uroczystość nadania imienia naszej Szkole. Od tego momentu dzień ten jest świętem naszej Szkoły - Dniem Patrona.